تخت بیمارستانی، بستری برای مراقبت از بیماران است که نیاز به استراحت مطلق یا نظارت مداوم دارند. اما تنها وجود تخت کافی نیست؛ تغییر وضعیت منظم بیمار، کلیدی برای پیشگیری از زخم بستر، بهبود گردش خون و حفظ سلامت کلی اوست. این وظیفه حیاتی بر عهده پرستاران است و به نوع بیماری، توانایی بیمار و ویژگی‌های تخت بستگی دارد. در این مقاله، اهمیت این عمل ساده اما موثر را بررسی کرده و نکات کلیدی آن را شرح می‌دهیم.
رعایت اصول بهداشتی
پرستاران در تغییر موقعیت بیمار در تخت، نقش محوری دارند. علاوه بر حفظ موقعیت صحیح بیمار، آنها باید به اصول بهداشتی نیز توجه ویژه داشته باشند. استفاده از تجهیزات حفاظتی و رعایت نکات ایمنی، از انتقال عفونت و آسیب دیدن بیمار جلوگیری می‌کند. انتخاب موقعیت مناسب برای بیمار، به بهبود وضعیت او و پیشگیری از عوارض ناشی از بی‌حرکتی کمک می‌کند.”
برقراری ارتباط مناسب با بیمار
موقعیت بیمار در تخت تنها به جنبه‌ی فیزیکی محدود نمی‌شود؛ برقراری ارتباط موثر با بیمار نیز نقش مهمی در تغییر این موقعیت ایفا می‌کند. پیش از هرگونه تغییر در موقعیت بیمار در تخت، پرستار باید با او صحبت کرده و نظر او را در مورد راحتی وضعیت فعلی و نیازهایش جویا شود. درک درد و ناراحتی بیمار و توجه به شرایط روانی او، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. توضیح واضح در مورد موقعیت جدید در تخت و جلب همکاری بیمار، به کاهش استرس و اضطراب او کمک کرده و روند تغییر موقعیت را تسهیل می‌کند.
توجه به نیاز بیمار به حرکت و تغییر وضعیت
“تغییر وضعیت بیماران، به‌ویژه آن‌هایی که محدودیت حرکتی یا تنفسی دارند، از اهمیت بالایی برخوردار است. این عمل نه تنها از بروز زخم بستر پیشگیری می‌کند، بلکه به بیمار کمک می‌کند تا به راحتی غذا بخورد و فعالیت‌های روزانه خود را انجام دهد. لذا باید با توجه به شرایط هر بیمار، برنامه‌ای منظم برای تغییر وضعیت او تنظیم شود.”